róg

1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się, stawać dęba, wybierać wolność i tak dalej. A. Bojarska, M. Bojarska, Siostry B.

2. Przyprawić, przypiąć komuś rogi «o kobiecie: zdradzić męża; rzadziej o mężczyźnie: uwieść komuś żonę»: Czy wasza Paulinka nie przyprawiała mężowi rogów? – zażartowałem. K. Moczarski, Rozmowy.

3. Przytrzeć komuś rogów «nauczyć kogoś posłuszeństwa, zmusić do uległości, poskromić kogoś»: Wreszcie można będzie uporządkować zaległe sprawy, na przykład tego Ciołka nauczyć pokory, przytrzeć mu rogów. T. Jurasz, Rozkosze.

4. książk. Róg Amaltei, róg obfitości «źródło niewyczerpanych zasobów czegoś; bogactwo, obfitość»: Sypią się pytania, jak z rogu obfitości, na które dzielny Francuz odpowiada wyczerpująco, z ujmującym uśmiechem. OW 250/1934.

5. Zapędzić kogoś w kozi róg «wykazać swoją zdecydowaną przewagę nad kimś, zakasować kogoś»: Przezywano go filozofem, ze względu na osobliwe, a wcale niegłupie pytania, które stawiał nauczycielom, zapędzając ich w kozi róg. A. Libera, Madame.

Chwycić, wziąć, brać itp. byka za rogi zob. byk 1.

Ciemny, głupi itp. jak tabaka w rogu zob. tabaka.